Versión en polaco (el español está debajo)

Czy nienawiść w tangu pojawia się także u najlepszych tancerzy świata? Zapytałam o to Jesus Paez, który wspólnie z Iara Duarte zostali laureatami Mundial Tango BA 2020. Więcej o @Iara & Jesus Tangonline https://www.facebook.com/iarayjesustangonline możecie przeczytać tutaj https://www.facebook.com/starttango/posts/673422976769338

Mieszkam w epicentrum tanga (Buenos Aires), miejscu w którym mieszkają najlepsi tancerze na świecie. Duża konkurencja i rywalizacja generuje nienawiść, ponieważ doskonałych tancerzy jest sporo, ale pracy już mniej. Tylko niektórzy mają szansę na spełnienie marzeń i znalezienie pracy adekwatnej do ich umiejętności.

Rywalizacja w tangu była obecna od zawsze a mniejsze i większe wojny sojuszników danej marki, szkoły, kompozytorów, orkiestr i muzyków przypominały rywalizacje fanów drużyn piłkarskich. Podobnie zresztą było na milongach. Gdy młody, początkujący tancerz wyszedł na parkiet pełen profesjonalistów, inni szturchali go łokciem lub spychali z toru.

Tango jest tańcem kreatywnym, który generuje nieskończenie wiele opcji tańca, interpretacji lub przeżywania. To właśnie z tego powodu styl danego tancerza poddawany jest zarówno konstruktywnym uwagom, ale jeszcze częściej szkodliwej i niszczącej krytyce, której autorzy nie podzielają danego stylu tańca. Niestety taka postawa występuje także u niektórych, znanych Maestro, którzy są mocno krytyczni w stosunku do innych tancerzy i uważają, że ich marka jest jedyną słuszną, którą warto naśladować. Jest to typowy przejaw egocentryzmu, który mocno wstrzymuje rozwój innych nauczycieli, nie pozwala im rosnąć i rozwijać inspiracji, kreatywności oraz wolności. Inną kwestią jest mniejsza tolerancja dla tańczących par. Tango na profesjonalnym poziomie jest tańcem solo dla pary, więc pary prywatno-zawodowe nie są mile widziane.

Uczucia takie jak nienawiść są bardzo trudne do wyrażenia słowami, ale każdy z nas ją czuje, widząc  i słysząc słowa, gesty, nastawienie drugiego człowieka do naszej osoby. Myślę, że głównym powodem nienawiści jest po prostu zazdrość, która przejawia się mocno krytycznymi komentarzami, osobistymi uwagami, złym nastawieniem i złą energią, która pochodzi zarówno od tancerzy profesjonalnych, jak i od osób, które nie są związane zawodowo z tangiem, nie organizują warsztatów, eventów ani spektakli, a jedynie narzekają i krytykują, co zaburza piękno tego tańca.

Versión en español

¿Aparece también en el tango el odio de los mejores bailarines del mundo? Le pregunté al respecto a Jesús Paez, quien junto a Iara Duarte se convirtió en el ganador del Campeonato Mundial de Tango BA 2020. Más sobre @Iara & Jesus Tangonline https://www.facebook.com/iarayjesustangonline puedes leer aquí https: // www .facebook .com / starttango / posts / 673422976769338

Vivo en el epicentro del tango (Buenos Aires), un lugar donde viven los mejores bailarines del mundo. La fuerte competencia y la rivalidad engendran odio porque hay muchos bailarines excelentes, pero hay menos trabajo. Solo unos pocos tienen la oportunidad de cumplir sus sueños y encontrar un trabajo que se adapte a sus capacidades.

La competencia en el tango siempre ha estado presente, y las guerras cada vez más pequeñas de aliados de una determinada marca, escuela, compositores, orquestas y músicos se parecían a las de los fanáticos del fútbol. Fue similar en las milongas.

Cuando el joven bailarín en ciernes entró en la pista de baile llena de profesionales, otras parejas lo empujaron o empujaron de la pista.

El tango es un baile creativo que genera una infinidad de opciones para bailar, interpretar o vivir. Es por ello que el estilo de un bailarín es sometido tanto a comentarios constructivos como, más a menudo, a críticas dañinas y destructivas, cuyos autores no comparten el estilo de la danza. Lamentablemente, esta actitud también está presente en algunos maestros reconocidos que son muy críticos con otros bailarines y creen que su marca es la única justa que vale la pena imitar. Esta es una manifestación típica de egocentrismo que inhibe fuertemente el desarrollo de otros maestros, les impide crecer y desarrollar inspiración, creatividad y libertad. Otro problema es la menor tolerancia hacia las parejas de baile. El tango a nivel profesional es un baile en solitario para una pareja, por lo que las parejas privadas y profesionales no son bienvenidas.

Sentimientos como el odio son muy difíciles de expresar con palabras, pero cada uno de nosotros lo sentimos cuando vemos y escuchamos palabras, gestos, la actitud de la otra persona hacia nosotros. Creo que la principal causa del odio son simplemente los celos que se manifiestan en comentarios muy críticos, comentarios personales, mala actitud y mala energía, que proviene tanto de bailarines profesionales como de personas no relacionadas profesionalmente con el tango, que no organizan talleres, eventos ni presentaciones, sino que solo se quejan y critican, lo que perturba la belleza de este baile.

Foto: @Iara & Jesus Tangonline